خوابم مییاد

امروز یاد یکی از همکلاسیای کارشناسیم افتادم. اسمشو سرچ کردم. وبلاگشو دیدم. ایشون یکی از بهترین همکلاسی هایی بوده که تاحالا داشتم. یه پسر عالی، مودب و مرتب، درسخون و باهوش، بسیار اخلاق مدار، مومن... هرچی خوبی بگی توی اخلاق و رفتار این آقا میشد پیداش کرد. از نظر ظاهری البته یه عادی معمولی حتی... چون قدش کوتاه و ریزنقش بود. اما چیزی که اون  رو از همه پسرهای دانشگاه برجسته کرده بود اخلاق و رفتار بسیار درست و به جا شون بود.به شخصه از همیشه امیدوار بودنش واقعا خوشم میومد.ادمی بود با اینکه روابط اجتماعی عالی داشت اما ادم مطمئنی بود. توی وبلاگشون مطالبی از رسیدن ب موفقیت و... این چیزا نوشته بود.درست مثل شخصیت امیدوار و پرتلاشش وبلاگشم پراز امید و تلاش بود.  جدی انگار خدا خوب ها رو زود پیش خودش میبره. خیلی آرزوها داشت که بهشون نرسید. الان فک کنم حدود دوساله دیگه بین ما نیست. بنظرم میشه از داستان زندگیشون ی کتاب نوشت. ... خوابم مییاد...

خوابم مییاد...

این روزها خیلی سرم شلوغه. کلی کار روی سرم ریخته. ادیت پروپوزال، نوشتن مقالات، کارای پایاننامه، کلاس هایی که تدریس میکنم، کلاس زبان و ورزشم، خوندن برای امتحان زبان و استخدامیم، از طرف دیگه ترم بعدم میخوام برم یه شهر دیگه تدریس کنم به امید هیئت علمی شدن. باید کم کم خودمو برای اونم آماده کنم. یه کم دلشوره دارم واسه این کار. کاش یه آدم با تجربه بود ازش کمک میگرفتم. امیدوارم خدا راه درست رو خودش جلو پام بزاره. چون عقل خودم تا همین جا بیشتر یاری نمیکنه. 2ماهه نرفتم خونه. واقعا دلم واسه خونه تنگ شده. کاش موقعیتی پیش بیاد که بتونم برم. اما فک نکنم تا آخر دی بتونم برم.الان از کلاس ورزش اومدم.یه عالمه تنم خسته است. اما باید بشینم پا لپتاپ و مطالعه رو شروع کنم.  امیدوارم هرچه زودتر از دست پروپزال راحت خوابم مییاد...

خواستم از امکانات وبلاگم استفاده کنم و فال حافظ بگیرم. عجب فالی شد عکسشو گرفتم که بزارم این جا اما راستش بلد نیستم & خوابم مییاد...

سه روزه که تلگرام و اینستامو پاک کردم. فیسبوکم که از اول نداشتم. فقط یه واتساپ دارم که اونم تارعنکبوت گرفته.

فک میکردم زندگی بدون تلگرام خیلی خیلی سخت باشه اما الان فهمیدم اصن اینجور نیست. الان وقت زیادتری دارم البته از اخبار کمتر مطلع هستم. اما فک کنم مزیتش از عیبش بیشتره

خوابم مییاد...